المپیک آتن- بایرن در فصل جدید

المپیک آتن از یک نظر در بین المپیکهای اخیر بسیار متمایزه و اون توزیع مدالهاست! دیگه آمریکا و روسیه و آلمان اول تا سوم نمی‌شن و بقیه کشورها به دنبالشون. ژاپن و کره رو ببینید که چقدر عالی کار کردند. در حال حاضر تعداد مدالهای طلای ژاپن از آلمان هم بیشتره (هرچند آلمان در مجموع بالاتر هستش)، چیزی که تا چند وقت پیش به خواب هم نمی‌اومد! چین رقابت بسیار نزدیکی با ایالات متحده داره و این واقعا خارج تصور بود که کشوری بتونه با آمریکا رقابت کنه. آمریکا فقط در دو روز آخر به لطف برتری بی چون و چراش در دو میدانی اختلافشو زیاد کرد. اگر به مدالهای توزیع شده نگاه کنیم متوجه می‌شیم که توزیع مدالها بسیار یکنواخت تر شده و دیگه کشوری مثل آمریکا نمی‌تونه دو برابر رده دوم مدال جمع کنه. رقابت برای مدال گرفتن بسیار بسیار فشرده‌تر از زمان المپیک بارسلون ۱۹۹۲ هستش. به همین خاطر باید بدونیم کاری که ساعی و رضازاده و رضایی و کرمی کردند بی‌نهایت بزرگه. در کشور خر تو خری مثل ایران قهرمان المپیک پیدا شدن مثل رویاست! اینو با اطمینان می‌گم چون در دو هفته اخیر تعداد زیادی از بازیهای المپیک رو دیدم و متوجه شدم رقابت یعنی چی! حتی لیگ قهرمانان اروپا هم انقدر competetive نیست. جذابترین بازیهای المپیک امسال از دید من رشته‌های قایقرانی، شنا، دو میدانی و هندبال بودند. از ژیمناستیک این دوره زیاد خوشم نیومد. شنا از همه جالب تر بود،‌ مخصوصا ۲۰۰ متر آزاد مردان که تورپ استرالیایی و فلپس آمریکایی و اون هلندیه توش حضور داشتند و در نهایت غول هلندی دو نابغه دیگه رو مغلوب کرد. دراماتیک ترین دیدار هم فینال تنیس دو نفره بود که تیم آلمان با بازی شوتلر و کیفر با شیلی که در اون ماسو و رودریگز بازی می‌کردند پیکار می‌کرد. ست اول رو شیلی با اقتدار برد. ولی با نمایش خوب شوتلر آلمان ستهای دوم و سوم رو به نفع خودش تموم کرد. در ست چهارم همه چیز مساوی بود و کار به Tie Break کشید. در حالی که آلمان چهار فرصت Match Point داشت شیلی اون ست رو برد! واقعا چهار فرصت خیلیه ها. بعد از اینکه چهار توپ آلمان خراب شد شیلی دو امتیاز دیگه رو هم گرفت و ست رو به نفع خودش تموم کرد. یعنی ۶ امتیاز پشت سر هم که باور کردنی نیست! اونم در اون مقطع. ست پنجم رو هم شیلی با امتیاز بسیار نزدیک برد و اولین مدال طلا رو در تاریخ کشورش بدست آورد. این بازی نزدیک ۴ ساعت طول کشید. البته نیکولاس ماسو شیلیایی بعدا مدال طلای انفرادی رو هم برد. در حالی که غولهای تنیس مثل راجر فدرر خیلی زود حذف شده بودند. بایرن در فصل جدید درخضض استثنایی دایسلر در دیدارهای قبل از شروع بوندس لیگا نشون می‌داد بایرن گم کرده‌اش رو بدست آورده. اما بایرد در فصل جدید زیاد خوب کار نکرده. البته دو بازی اولش با هامبورگ و هرتا خوب بود اما در بازی دیروز برابر لورکورن بایرن یک تیم آماتوری بود. من نمی‌دونم طبق چه اصلی هارگریوز دفاع آخر بایرن بود و دو گل راحت رو به لورکورن تقدیم کرد. کان هم حداقل روی گل سوم ۷۰٪ مقصر بود. البته لورکوزن هم دیشب بسیار عالی بود اما نتیجه وحشتناک ۴-۱ بیشتر به ضعف بایرن بر می‌گشت. لورکوزن می‌تونست سه تای دیگه هم بزنه اما بایرن همون یکی هم حقش نبود. لوسیو در حالی که به شدت هو می‌شد به سمت دروازه لورکوزن می‌رفت که توپ رو از دست داد. گل سوم لورکوزن اینطوری رقم خورد که با دو پاس فرانسا با الیور کان تک به تک شد و توپ رو از کنار دست کان به تور رسوند. با اینکه تک به تک بودند اما فرانسا ضربه‌اش رو خوب نزده بود و کان باید توپ رو می‌گرفت. به هر حال باید دید ماگات و هوینس چطوری تیم رو جمع می‌کنند. بایرن در لیگ قهرمانان با یوونتوس، آژاکس و مکابی حیفا همگروهه و همون اولش درخواست کرده بازی دو هفته دیگه‌اش با مکابی در سزرمین بی طرف انجام بشه چون حاضر نیست به اسراییل سفر کنه. البته یوفا هم احتمالا موافقت خواهد کرد. گروه سختیه اما به قول دایسلر فراموش نکنید که ما بایرن مونیخ هستیم و از هیچ تیمی نمی‌ترسیم. بقیه تیمها هستند که از ما می‌ترسند.